Ζωγραφίζοντας το όνειρο
Ο ρεαλισμός είναι λάθος λέξη. Κατά μία έννοια, ρεαλισμός είναι τα πάντα. Εγώ δεν μπορώ να δω γραμμή μεταξύ του φανταστικού και του πραγματικού.
federico_fellini_dibujandoΌπως οι συνάδελφοί του John Huston και Alfred Hitchcock, έτσι και ο Federico Fellini σκιτσάριζε σχεδόν ψυχαναγκαστικά, μολονότι δεν είχε καθόλου περί πολλού το ζωγραφικό του ταλέντο. Όταν τον προσέγγισε κάποτε ο στενός του φίλος, γραφίστας και δημοσιογράφος Vincenzo Mollica και του πρότεινε να εκδώσουν βιβλίο με τα σχέδια του, ο Fellini αρνήθηκε και μάλιστα αρκετά έντονα, λέγοντάς του: «Αν δεν ήμουν σκηνοθέτης δε θα ασχολιόταν κανένας με τις ζωγραφιές μου. Για μένα είνα μια δευτερεύουσα, περιφερειακή δραστηριότητα, η οποία απλώς έχει κινήσει την περιέργεια ακριβώς επειδή κάνω ταινίες». Βέβαια, εφτά χρόνια μετά το θάνατο του σκηνοθέτη, ο Mollica έβγαλε το βιβλίο εκείνο, ενώ το 2003 τα ίδια αυτά έργα που τόσο περιφρονούσε ο δημιουργός τους βρέθηκαν να εκτίθενται στο μουσείο Guggenheim της Νέας Υόρκης, έναν όροφο πάνω από έργα του Picasso και του Cezanne.
Εξάλλου, το ότι ο Fellini παραήταν αυστηρός στην κριτική του έργου του αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι όταν πρωτοπήγε στη Ρώμη για να σπουδάσει νομική, το 1939, για δύο χρόνια σταδιοδρόμησε ως καρτουνίστας σε μια σατιρική έκδοση της εποχής. Αργότερα, στις αρχές τις δεκαετίας του 1960 ─και ως το 1990─, κατόπιν παραίνεσης του ψυχαλυτή του που ανήκε στη σχολή Jung, ο Fellini απέκτησε τη συνήθεια να ζωγραφίζει κάθε πρωί τα όνειρα που είχε δει την προηγούμενη νύχτα σε ένα μπλοκ ζωγραφικής. Τα σχέδια αυτά παρουσιάζουν φοβερό ενδιαφέρον και ρίχνουν φως στη στροφή που κάνει σχεδόν την ίδια εποχή ο μεγάλος σκηνοθέτης προς ταινίες με έντονα χαρακτηριστικά ονείρου ─ή εφιάλτη. Και αυτά συγκεντρώθηκαν και εκδόθηκαν σε βιβλίο με τίτλο Il Libro dei Sogni, από τον ιταλικό οίκο Rizzoli, το 2008.
Στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος Federico Fellini βρίσκει κανείς πολλά σκίτσα του μεγάλου σκηνοθέτη χωρισμένα σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: «Σινεμά», όπου υπάρχουν σχέδια που απεικονίζουν σκηνές και χαρακτήρες από τις ταινίες του· «Αυτοπροσωπογραφίες» ─σε διάφορες ηλικίες· και «Προσωπικότητες», μια συλλογή από καρικατούρες ηθοποιών, συνεργατών και άλλων διάσημων προσώπων.
Ο ρεαλισμός είναι λάθος λέξη. Κατά μία έννοια, ρεαλισμός είναι τα πάντα. Εγώ δεν μπορώ να δω γραμμή μεταξύ του φανταστικού και του πραγματικού.
federico_fellini_dibujandoΌπως οι συνάδελφοί του John Huston και Alfred Hitchcock, έτσι και ο Federico Fellini σκιτσάριζε σχεδόν ψυχαναγκαστικά, μολονότι δεν είχε καθόλου περί πολλού το ζωγραφικό του ταλέντο. Όταν τον προσέγγισε κάποτε ο στενός του φίλος, γραφίστας και δημοσιογράφος Vincenzo Mollica και του πρότεινε να εκδώσουν βιβλίο με τα σχέδια του, ο Fellini αρνήθηκε και μάλιστα αρκετά έντονα, λέγοντάς του: «Αν δεν ήμουν σκηνοθέτης δε θα ασχολιόταν κανένας με τις ζωγραφιές μου. Για μένα είνα μια δευτερεύουσα, περιφερειακή δραστηριότητα, η οποία απλώς έχει κινήσει την περιέργεια ακριβώς επειδή κάνω ταινίες». Βέβαια, εφτά χρόνια μετά το θάνατο του σκηνοθέτη, ο Mollica έβγαλε το βιβλίο εκείνο, ενώ το 2003 τα ίδια αυτά έργα που τόσο περιφρονούσε ο δημιουργός τους βρέθηκαν να εκτίθενται στο μουσείο Guggenheim της Νέας Υόρκης, έναν όροφο πάνω από έργα του Picasso και του Cezanne.
Στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος Federico Fellini βρίσκει κανείς πολλά σκίτσα του μεγάλου σκηνοθέτη χωρισμένα σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: «Σινεμά», όπου υπάρχουν σχέδια που απεικονίζουν σκηνές και χαρακτήρες από τις ταινίες του· «Αυτοπροσωπογραφίες» ─σε διάφορες ηλικίες· και «Προσωπικότητες», μια συλλογή από καρικατούρες ηθοποιών, συνεργατών και άλλων διάσημων προσώπων.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, στις 20 Ιανουαρίου 1920, γεννήθηκε ο Federico Fellini.
Επιμέλεια αφιερώματος: Μαρία Τσάκος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου